In de tentoonstelling Johan Dijkstra. Vergezichten toont Museum De Buitenplaats bekend en onbekend werk van de Groningse kunstenaar Johan Dijkstra (1896-1978). De presentatie van Dijkstra’s grafiek te midden van zijn schilderijen en tekeningen resulteert in een uniek inzicht in het werkproces van deze veelzijdige kunstenaar.

De Groningse kunstenaar Johan Dijkstra (1896-1978) liet een omvangrijk grafisch oeuvre na. Het grootste deel van zijn prenten stamt uit de jaren twintig, het boeiendste deel van zijn lange en rijke carrière. Dijkstra was in 1918 een van de oprichters van de Groninger Kunstkring De Ploeg. Gestimuleerd door het vernieuwende artistieke elan van De Ploeg ontwikkelde hij zich tot een van de belangrijkste grafici binnen de kunstkring.

In januari 2020 verscheen bij uitgeverij WBOOKS Vergezichten. Het grafische werk van Johan Dijkstra door kunsthistorica Anneke de Vries. Deze catalogus biedt voor het eerst een compleet overzicht van Dijkstra’s grafiek, met ruime aandacht voor de rol die prenten in zijn loopbaan spelen in wisselwerking met zijn schilderijen en tekeningen.

Juist deze wisselwerking vormt het uitgangspunt voor de tentoonstelling Johan Dijkstra. Vergezichten in Museum De Buitenplaats. In samenwerking met de Stichting Johan Dijkstra presenteert het museum een schat aan bekend en onbekend werk. Dijkstra’s beroemdste prenten hangen naast niet eerder getoonde schilderijen. Snelle tekeningen, een indrukwekkend schetsboek en ander werkmateriaal dat vaak niet voor de buitenwereld bestemd was, geven een spannend beeld van het werkproces van deze productieve en veelzijdige kunstenaar.

Solo-expositie van Aline Thomassen (Maastricht, 1964). Aline Thomassen studeerde aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten Den Haag. Zij woont en werkt afwisselend in Nederland en Marokko. Thomassen staat vooral bekend om haar metersgrote getekende en geschilderde aquarellen van naakte vrouwen. De vrouwen domineren het beeld, soms omringd door motieven met herkenbare en onherkenbare elementen en weergegeven tegen een achtergrond die geen tijd en plaats verraadt. Kenmerkend is de sensualiteit en rauwheid waarmee de vrouwenlichamen in beeld zijn gebracht. Op niets verhullende wijze tonen zij behalve hun vrouwelijkheid ook hun wonden en littekens aan de toeschouwer. Van een erotische verbeelding is geen sprake, deze krachtige vrouwen met hun raadselachtige gebaren en handelingen roepen eerder een verontrustende lichamelijkheid op.

In Marokko doet Thomassen inspiratie op voor haar werken. Tijdens haar eerste bezoek aan het land in 1994 werd ze getroffen door de manier waarop de universele existentiële thema’s die zij onderzoekt en verbeeldt – ontmoeting met de ander, liefde, identiteit, pijn, verlangen, eenzaamheid en gemis, verlies, woede en innerlijke strijd – zich hier manifesteren.